Volgens de geleerden van de Chinese geneeskunde bestaat sperma uit Jing, wat soms vertaald wordt als essentie. Jing is een essentiële stof in het menselijk lichaam die bepalend is voor onze ontwikkeling, gezondheid en levensduur, en het is de bron van onze levensactiviteit. We gebruiken het voortdurend, maar voeden het ook, via het voedsel en de dranken die we consumeren. Daarom moeten we alles doen wat in ons vermogen ligt om het te beschermen. Schrijvers van de Chinese geneeskunde verboden ejaculatie ook niet, maar waarschuwden dat overmatige ejaculatie meer essentie zal uitputten dan ons lichaam kan herstellen, wat schadelijk zou kunnen zijn voor onze gezondheid.
De vraag is: hoeveel is te veel? Dat hangt af van de leeftijd en gezondheid van de man. Een aantal Chinese geneeskundigen hanteren de vuistregel door de leeftijdte delen door 5 om zo het interval tussen ejaculaties te berekenen. Dus, als u 40 jaar oud bent, dan zou uw interval 8 dagen moeten zijn (40/5=8 dagen). Andere Chinese geneeskundigen uit de 7e dynastie waren iets guller: een 30-jarige man in gemiddelde gezondheid kan om de andere dag klaarkomen; een 40-jarige – om de 4 dagen, een 50-jarige – om de 10 dagen, een 60-jarige om de 20 dagen, en een 70-jarige – bij voorkeurhelemaal niet. De redenen hiervoor zijn dat de Jing uitgeput raakt naarmate we ouder worden en het lichaam ook zwakker wordt, en het lichaam is dan minder goed tot niet in staat om de Jing nog aan te vullen.
Los van deze vuistregels, is het belangrijkste om naar je lichaam te luisteren, ongeacht je leeftijd. Mocht u zich zwak voelen, of last hebben van iets dat volgens de Chinese geneeskunde met uw nieren te maken heeft (zoals erectiestoornissen, pijn, plasproblemen, vroegtijdige zaadlozing), dan moet u daar natuurlijk naar laten kijken en in de tussentijd ook de hierboven beschreven frequentie van zaadlozingen verminderen, totdat u voelt dat u weer gezond en fit bent.
Bronnen * https://www.pacificcollege.edu/news/blog/2015/07/21/jing-or-essence-a-brief-attempt-at-elucidation-of-a-key-notion-in-chinese-medicine *The Foundations of Chinese Medicine 3rd Edition, Giovanni Maciocia, 2015
Deze informatie is van informatieve aard en geen vervanging voor professioneel medisch advies.
Ervaart u een aanhoudende sensatie van iets dat vastzit in uw keel? Een gevoel dat aanhoudt, zelfs na het slikken, en geen verlichting bij hoesten? Mogelijk heeft u te maken met wat in de Chinese geneeskunde bekend staat als “pruimenpit Qi”. Dit concept vindt zijn oorsprong in een Chinees medisch geschrift dat 1800 jaar geleden is geschreven, genaamd Jin Gui Yao Lue, waarin een sensatie werd beschreven die leek op “een stuk geroosterd vlees in de keel bij vrouwen”. Het oorspronkelijke geschrift vermeldde bijkomende symptomen zoals “volheid op de borst en hardheid onder het hart”.
De oorsprong van deze sensatie heeft verschillende verklaringen in de biogeneeskunde (u kunt online “globus hystericus” of “globusgevoel” verkennen), maar de Chinese geneeskunde schrijft het meestal toe aan een syndroom dat gekenmerkt wordt door een stagnatie van qi, wat leidt tot de vorming van slijm. Slijm, een meer gecondenseerde en plakkerige vorm van lichaamsvloeistoffen (als gevolg van het ontbreken van qi-stroming), belemmert de beweging van qi en verhindert daardoor de verspreiding van slijm. Hierdoor wordt deze ongemakkelijke sensatie in de keel veroorzaakt. Volgens de terminologie van de Chinese geneeskunde, komt in dit geval de pathologie voort uit de “onmogelijkheid” van long en maag qi om af te dalen, wat resulteert in ophoping in de keel.
Verschillende factoren kunnen bijdragen aan deze aandoening, waarbij emotionele spanning vaak een belangrijke rol speelt. Emoties zoals angst, woede, verdriet, angst en overpeinzingen kunnen de stroming van qi verstoren en leiden tot deze pathologie. Een andere benadering overweegt moeite met “slikken” en verteren van verschillende levensomstandigheden, vooral wanneer men zich kwetsbaar voelt of geen controle heeft over de situatie en niet in staat is emoties verbaal te uiten. Voorbeelden hiervan zijn een strenge opvoedstijl, ruzies tussen ouders of scheiding, instabiliteit op het werk of ontslag, en overmatig piekeren over de toekomst.
Een veelgeprezen kruidenformule voor deze aandoening is “Pinellia and Magnolia Bark Decoction” (ban xia hou po tang). Deze formule helpt bij het bevorderen van qi-stroming en het verlichten van de sensatie. Het is essentieel om kruidenbehandeling aan te vullen met counseling om de mentale en emotionele lasten van de aandoening aan te pakken. Deze formule, door de stroming toe te staan, kan u aanmoedigen om actie te ondernemen om uw omstandigheden te veranderen of uw gevoelens te delen met een vertrouwd persoon in uw omgeving, en biedt zo een alomvattende oplossing voor het probleem.
Deze informatie is van informatieve aard en geen vervanging voor professioneel medisch advies.
Prikkelbare Darm Syndroom is geen ziekte die expliciet wordt beschreven in de oude Chinese geneeskundige literatuur. Het is een moderne term voor een cluster van klachten die van persoon tot persoon verschillen en gezamenlijk onder de noemer “PDS” vallen. De symptomen die vaak voorkomen bij PDS-patiënten – voornamelijk een combinatie van buikpijn, diarree en/of constipatie – zijn echter wel goed gedocumenteerd in de Chinese literatuur, samen met verschillende kruidenformules. Daarom is de Chinese kruidengeneeskunde goed uitgerust om PDS aan te pakken. In dit artikel zal ik een korte theoretische basis geven voor de organen die volgens de Traditionele Chinese Geneeskunde (TCG) betrokken kunnen zijn bij klachten die samenhangen met PDS.
In de TCG-theorie zijn de functies van de Lever en de Milt essentieel voor het behoud van regelmatige spijsverteringsprocessen. Het begrijpen van hun functies en hun reactie tijdens aandoeningen is cruciaal om het pathomechanisme van PDS vanuit het TCG-perspectief te verduidelijken. (Het is belangrijk op te merken dat de termen “Lever” en “Milt,” en andere hier genoemde organen, niet verwijzen naar de anatomische organen zoals we die vandaag de dag kennen. In plaats daarvan vertegenwoordigen ze systemen die specifieke functies van het lichaam belichamen.)
Volgens de Chinese geneeskunde zijn de Maag en de Milt verantwoordelijk voor het verteren van het voedsel dat we eten. De Maag “rijpt” het voedsel en de drank die we innemen, en de Milt zet het om in een bruikbare vorm en transporteert het door het lichaam. Dit verteerde voedsel voedt het lichaam en zorgt ervoor dat alle organen goed functioneren.
Een van deze organen is de Lever, die verantwoordelijk is voor de juiste stromen en beweging van Qi (levensenergie) door het hele lichaam, inclusief die van de Maag en de Milt. Deze organen werken dus samen om een normale spijsvertering te behouden. In de pathologie van PDS zijn het vaak de Lever en de Milt die de symptomen veroorzaken, zoals hieronder uitgelegd.
Door verschillende etiologische factoren, zoals emotionele stress of frustratie, een onjuist dieet (alcohol, vet voedsel), of slijm, kan de Lever stagneren. Deze stagnatie belemmert de functie van de Lever op twee manieren:
De stroming van Qi vertraagt, waardoor de spijsverteringsfunctie van de Milt wordt verstoord. Dit kan leiden tot pijn, een opgeblazen gevoel en constipatie, wat overeenkomt met PDS gekenmerkt door constipatie (IBS-C).
De Lever gaat in “hypermodus”, waardoor de Lever de Milt “binnenvalt,” en de energievan de milt verder verstoort en verzwakt. Dit leidt tot de ophoping van damp en slijm (dit wordt gezien als pathologisch water dat niet door het lichaam wordt verwerkt). En dit kan zich uiten als diarree (damp/slijm die in de darmen stroomt) afgewisseld met constipatie, pijn, winderigheid en weinig eetlust. Deze presentatie komt voornamelijk overeen met IBS-D en IBS-M, gekenmerkt door zowel diarree als constipatie.
Een Chinese kruidengeneeskundige zal uw symptomen analyseren, zich richten op het oplossen van de disharmonie die de symptomen veroorzaakt en het lichaam weer normaal laten functioneren. Hoewel dit eenvoudig klinkt, is de conditie van een patiënt vaak complexer dan een eenvoudig patroon. Bovendien geldt dat hoe langer de aandoening heeft bestaan, hoe langer het kan duren om te behandelen. Een persoon die de afgelopen 10 jaar aan IBS heeft geleden, moet er rekening mee houden dat de behandeling enkele maanden kan duren. Echter, merkbare verlichting kan vaak binnen een kortere periode worden verkregen.
Deze informatie is van informatieve aard en geen vervanging voor professioneel medisch advies.
Prikkelbare Darm Syndroom (PDS) is een syndroom waarbij buikpijn vaak verband houdt met de ontlasting, samen met veranderingen in de frequentie van de ontlasting of de vorm ervan. PDS kan niet worden gediagnosticeerd zonder buikpijn, en onderscheidt zich zo van andere gastro-intestinale syndromen. In dit blogartikel geef ik wat meer details over de pijn en andere klachten van PDS die in onderzoeken zijn gepubliceerd, naast wat je in het algemeen online kunt vinden.
De meeste PDS-patiënten beschrijven de pijn als krampachtig en is gelokaliseerd in de onderbuik. Er zijn echter verschillen tussen de subtypes van PDS. PDS-C type patiënten (waarbij constipatie meer overheerst) rapporteren meer algemene symptomen in de buik (zowel onder- als bovenbuikpijn) en een opgeblazen gevoel. PDS-D patiënten (waarbij diarree meer overheerst) rapporteren vaker dan IBC-C patiënten pijn bij de stoelgang.
PDS wordt ook gekenmerkt door pijnaanvallen. Onder patiënten met frequente pijnaanvallen (meer dan 3 aanvallen per maand) was de mediane frequentie 5,4 aanvallen per maand. Aanvallen kwamen vaker voor bij PDS-D patiënten en de mediane duur was 2,8 uur per aanval.
Bovendien melden PDS-patiënten overmatige inspanning tijdens de ontlasting, aandrang tot ontlasting, gevoel van onvolledige evacuatie, slijm bij de stoelgang, een opgeblazen en opgezwollen buik, pijn op de borst en misselijkheid.
Symptomen na een maaltijd komen vaak voor bij PDS. In één studie meldde meer dan 60% van de patiënten dat de symptomen verband hielden met de maaltijd: 28% van deze patiënten kregen binnen 15 minuten last van symptomen en 93% kreeg last binnen 3 uur na de maaltijd. De symptomen waren vooral winderigheid en buikpijn, die vaker werden uitgelokt door koolhydraat- of vetrijk voedsel, koffie of cafeïnehoudende dranken, alcohol, fruit, groenten en gekruid voedsel. Met name bepaalde soorten koolhydraten bleken de PDS-symptomen te verergeren, in het bijzonder suikers (monosachariden en disachariden) en polyolen, die langzaam in de dunne darm worden opgenomen en darmuitzetting kunnen veroorzaken, wat tot PDS-symptomen leidt.
Er zijn verschillende comorbiditeiten die met PDS gepaard gaan. De meest voorkomende somatische aandoeningen zijn cystitis, urethritis, bekkenpijn, vulvodynie, prostatitis, spierkrampen, fibromyalgie, blaasretentie, chronische vermoeidheid en andere. Psychiatrische stoornissen en symptomen kwamen ook vaker voor bij PDS, waaronder bruxisme, aandachtstekort, gegeneraliseerde angst, paniekaanvallen, stressreactie, somatisatiestoornis en depressie. Eén studie vond dat 23% van PDS patiënten hebben last van angst- en depressiestoornissen.
Er dient opgemerkt te worden dat de gastro-intestinale symptomen van PDS vaker kunnen voorkomen bij vele andere aandoeningen zoals lactose-intolerantie, colitis ulcerosa, Crohn, maag- en darmzweren, kanker van het maag-darmkanaal, coeliakie, diabetes mellitus en andere. Het verschil is echter dat PDS geen “fysiologische stoornis” is zoals de hiervoor genoemde aandoeningen, maar eerder een verzameling van symptomen. Met andere woorden, er is geen zichtbare organische schade aan de weefsels.
Daarom staat PDS al langer bekend als “functionele darmaandoening”. Maar in het afgelopen decennium is deze opvatting in twijfel getrokken door wetenschappelijk bewijs dat wijst op veranderingen op moleculair niveau die met PDS samenhangen. Gebleken is dat er een biochemische basis is voor alle symptomen op perifeer (darm) of centraal (hersenen, ruggenmerg) niveau. In een recent biomedisch onderzoek naar PDS spreken onderzoekers over een verband dat is gevonden tussen PDS en een ontregeling van de hersen-darm-as. Deze ontregeling manifesteert zich als zenuwuiteinden die een verhoogde reactie vertonen op prikkels (zoals het uitrekken van weefsel na een maaltijd, met pijn als gevolg); en veranderde darmgewoonten. De ontdekking van de betrokkenheid van de hersen-darm-as heeft echter geen verdere definitieve conclusies opgeleverd. Daarom blijft PDS (voorlopig) een syndroom dat wordt gekenmerkt als een verzameling van symptomen, en (helaas) is er niet één bloedtest of een andere onderzoek die het kan bevestigen.
Deze informatie is van informatieve aard en geen vervanging voor professioneel medisch advies.
Wat we eten, drinken en doen voor het slapen heeft grote invloed op onze hormoonhuishouding, rust, en slaapritme. Heel veel mensen die last hebben van slapeloosheid zonder specifieke medische redenen kunnen door het aanpassen van bepaalde levensstijlgewoonten al een heel eind komen in het verbeteren van hun slapeloosheid. De onderstaande lijst bevat enkele acties die ondernomen kunnen worden. Het is zeker niet allesomvattend, maar dit zijn 8 tips waarmee je kunt beginnen:
Zorg voor regelmatige lichaamsbeweging. Doe lichaamsbeweging in de late namiddag of vroege avond, maar niet voor het slapengaan (stop ten minste 2-3 uur voor het slapen). Lichaamsbeweging helpt uw lichaam om vermoeid te raken en hierdoor de slaap bevorderen.
Vermijd zware maaltijden, cafeïnehoudende dranken of alcohol in de avonduren. Houd rekening mee dat cafeïne tot 12 uur in het lichaam kan blijven, dus als u om 16.00 uur drinkt, is er rond 23.00 uur ook nog wat cafeïne in uw lichaam. Zelfs als u in slaap valt, kan dat leiden tot een onrustige slaap. Het beste is om geen cafeïnehoudende dranken meer te drinken na de lunchtijd.
Voeg meer voedingsmiddelen toe aan uw dagelijkse dieet die slaapbevorderend werken. Walnoten, olijven, rijst, gerst, aardbeien en kersen bevatten bijvoorbeeld melatonine wat ervoor zorgt dat je slaperig wordt.
Ook het aminozuur tryptofaan helpt de slaap te bevorderen doordat het zowel het serotonine- als het melatoninegehalte te verhoogt in uw lichaam. Voedingsmiddelen die tryptofaan bevatten zijn bananen, vijgen, dadels, yoghurt, kalkoen en tonijn.
Het aminozuur tyramine daarentegen heeft juist een stimulerende werking, omdat tyramine het noradrenalinegehalte verhoogt. Daarom moeten voedingsmiddelen als spek, kaas, chocolade, spinazie, tomaten en wijn ’s avonds worden vermeden. Het is niet zo dat één tomaat zal leiden tot een slapeloze nacht, maar het combineren van voedsel met veel tyramine, samen met andere stimulerende middelen (koffie) en bijvoorbeeld stress zeker niet zal helpen. Vermijd daarom deze voedingsmiddelen vlak voor het slapengaan.
Beperk de beeldschermtijd in de avonduren tot een minimum. De recent ontwikkelde beeldschermen zenden veel blauw licht uit, wat invloed heeft op onze biologische klok en daarmee dus ons slaapritme kan verstoren. Gebruik software net als f.lux om de licht temperatuur aan te passen.
Voeg wat ontspannende thee toe aan uw bad, zoals lavendel en kamille. Neem ongeveer een uur voordat u naar bed gaat een warm bad. Het warme water helpt om gespannen spieren te ontspannen.
Overdag een dutje doen is geen punt als dit bij dagelijkse routine hoort en het uw nachtrust gewoonlijk niet verstoort. Houd uw dutje echter korter dan 30 minuten en bij voorkeur voor 15.00 uur, zodat het uw natuurlijke slaapritme niet verstoort. Het is dus af te raden om een dutje te doen als dit niet al uw dagelijkse gewoonte is.
Als u enkele van de bovenstaande strategieën gecombineerd gaat toepassen, dan is het aan te raden om het stap voor stap in uw dagelijkse routine toe te voegen, zodat het goed vol te houden is. Het is bekend dat men nieuwe gewoonten goed aanleert door ze een tijd lang te blijven doen en te blijven herhalen om ze te laten beklijven. Begin met kleine aanpassingen zoals elke avond op hetzelfde tijdstip naar bed gaan en elke ochtend op hetzelfde tijdstip opstaan, indien dit past in uw routine. Want het bepalen van een dagelijkse routine en je daaraan houden, is een van de belangrijkste eerste stappen voor het tegengaan van slapeloosheid.
Deze informatie is van informatieve aard en geen vervanging voor professioneel medisch advies.
Hieronder deel ik mijn reflecties en ervaringen met Kampo-geneeskunde, vooral met Fukushin (abdominale diagnostiek). Hoewel dit geen uitgebreide historische uiteenzetting is, is het bedoeld om praktische inzichten te bieden die de klinische praktijk kunnen verrijken door middel van Kampo-geneeskunde.
Kampo-geneeskunde (ook “Kanpo” geschreven) is de traditionele Japanse kruidengeneeskunde. De naam betekent letterlijk “de manier van de Han”, wat de oorsprong in de Chinese kruidentradities weerspiegelt. Door deze uitwisseling omvat Kampo-geneeskunde veel kruiden en formules die bekend zijn bij beoefenaars van de Chinese kruidengeneeskunde. De formules in de moderne Kampo-geneeskunde bevat formules die teruggaan tot de Shang Han Za Bing Lun (de Shang Han Lun en de Jin Gui Yao Lue), evenals formules van latere generaties en boeken uit China, en zelfs formules die door Japanse artsen in de afgelopen eeuwen zijn ontwikkeld.
Voor een TCM-kruidenbeoefenaar zal moderne Kampo-geneeskunde niet erg verschillen van wat ze al hebben gestudeerd. Moderne Kampo-artsen maken gebruik van de vier diagnostische methoden: ze voeren pols- en tongonderzoeken uit, stellen vragen en houden rekening met constitutionele factoren. In de moderne Kampo-literatuur worden verschillende modellen—zoals de yin-yangtheorie, Zang Fu-organen, de zes transformaties van de Shang Han Lun, en qi-bloed-vloeistofdifferentiatie—gecombineerd in de praktijk en op verschillende manieren toegepast, afhankelijk van de situatie (en de beoefenaar). Een uniek kenmerk van Kampo is het abdominale onderzoek, dat hieronder verder wordt uitgelegd.
Over het algemeen kun je stellen, dat, hoewel er overeenkomsten zijn met moderne TCM, er andere accenten worden gelegd. Het abdominale onderzoek staat voorop, evenals meer aandacht voor bloedstase-pathologieën en huidkwaliteit, naast aanvullende terminologie en symptomatologie die niet worden genoemd in TCM-studies (waarop ik in toekomstige posts wellicht dieper zal ingaan).
Het meest opmerkelijke aan moderne Kampo-geneeskunde is hoe het is geïntegreerd in het moderne zorgsysteem in Japan. Kampo kan alleen worden voorgeschreven door bevoegde artsen en apothekers. Volgens onderzoeken uitgevoerd in Japan gebruikt meer dan 80% van de artsen dagelijks Kampo-producten, met name gynaecologen. Sommige artsen schrijven zelfs Kampo-formules voor in plaats van farmaceutische medicijnen of combineren ze met farmaceutica. Kampo-geneeskunde maakt deel uit van het curriculum van medische opleidingen, hoewel deze studies artsen geen Kampo-specialisten maken. Om Kampo-specialist te worden is aanvullende studie nodig. Deze specialisten kunnen werken in speciale Kampo-poliklinieken in ziekenhuizen.
Er zijn 148 Kampo-formules die gedekt worden door de nationale zorgverzekering van Japan, mits voorgeschreven door een arts, en dat maakt ze ook aantrekkelijker voor patiënten. Daarnaast zijn er meer formules beschikbaar als zelfzorgmedicijnen (OTC), die door bevoegde apothekers mogen worden verkocht. Deze integratie met het Westerse medische systeem draagt bij aan veel klinisch en farmaceutisch onderzoek, wat een waardevolle bijdrage levert aan de kennis van kruidenkundigen.
Naast de moderne Kampo zijn het vooral de oudere Kampo-tradities die moderne TCM-beoefenaars inspireren. In modern China en in het Westen is er een speciale interesse in formules uit de Han-dynastie. Deze benadering staat tegenwoordig bekend als “Jing Fang,” wat “klassieke formules” betekent. Deze benadering is allesbehalve modern en heeft wortels in oudere tradities. Tegenwoordig kent het vele uitingsvormen en interpretaties. In essentie vertegenwoordigt het echter beoefenaars die hun werk baseren op formules uit de Shang Han Za Bing Lun, waarbij de effectiviteit en precisie van deze formules worden benadrukt bij het behandelen van verschillende aandoeningen.
Voornamelijk om deze reden worden door sommigen de methoden van Kampo als een zeer waardevolle bron beschouwd, met name dankzij het werk van de Kohoha-school (“School van Klassieke Formules”) uit de late 17e eeuw. Dit was een school van artsen die vergelijkbare opvattingen deelden over klassieke formules. Hun bijdrage bestond uit het herzien van klassieke Chinese teksten en het produceren van werken zoals Ruijuho en Yakucho van de beroemde Yoshimasu Todo. Deze werken zijn het resultaat van zijn grondige analyse van de toepassing van formules uit de Shang Han Za Bing Lun, in de vorm van samenvattingen van formules en kruiden, hun werking en commentaren daarop.
Deze boeken en zijn begrip van kruiden blijven tot op de dag van vandaag invloedrijk. Ze hebben zowel Kampo-artsen beïnvloed die Kampo na de Tweede Wereldoorlog nieuw leven inbliezen, als moderne Chinese beoefenaars (zoals Huang Huang, van wie sommige werken in het Engels zijn vertaald). Een andere bijdrage was het benadrukken van het belang van de “Sho,” een concept dat vergelijkbaar is met het idee van een “patroon” in de moderne TCM. Meer over patronen en hun belang in Kampo volgt in de onderstaande sectie.
Fukushin en formulepatronen
Een van de meest unieke bijdragen van de Japanse traditie is de techniek van abdominale diagnostiek, bekend als Fukushin. Het oudste beschikbare schriftelijke verslag van de toepassing ervan op Shang Han Lun-formules is de Fukusho-Kiran, geschreven in de 18e eeuw door een volksarts genaamd Inaba Katsu Bunrei (en een tweede boek werd geschreven door zijn discipel). Dit boek bevat tekstuele beschrijvingen en illustraties van formulepatronen, waarbij de meeste formules afkomstig zijn uit de Shang Han Za Bing Lun. Zoals hierboven vermeld, verwijst een “patroon” naar een reeks klachten, en in dit boek ligt de focus op de presentatie die in de buik kan worden gevonden. Elk patroon heeft een specifieke formule die past bij de aandoening van de patiënt. Heeft de patiënt bijvoorbeeld hoest en pijn en gevoeligheid onder de ribben? Dan hoort daar een specifieke formule bij. Maar heeft de hoest een beklemmend gevoel op de borst en bovenbuik pijn bij druk? Dan past daar een andere formule bij
De abdominale patronen in dit boek kunnen behoorlijk specifiek en gedetailleerd zijn. Bijvoorbeeld, voor het patroon van Zhen Wu Tang presenteert de patiënt zich met volheid in de buik, die zacht aanvoelt bij palpatie en met hypertonie. De patiënt kan hartkloppingen onder het hart voelen, duizeligheid ervaren of spiertrekkingen hebben. Of abdominale pijn, koude rillingen en belemmerde urinelozing.
Zoals we weten in de klinische praktijk is er nooit een 100% match. Echter, met de toevoeging van abdominale diagnostiek, die een unieke en directe tactiele verbinding met de patiënt biedt, kan men een beter beeld krijgen die verder gaan dan de anamnese (die gebaseerd is op de subjectieve ervaring van de patiënt) en de polsdiagnostiek (een techniek waarvan de subtiliteiten moeilijk te beheersen zijn in moderne TCM-opleidingen).
Het was de taak van de arts om de presentatie van de patiënt te matchen met de juiste formule, waardoor de diagnose direct de behandeling bepaalt. Je kunt de diagnose zien als “Zhen Wu Tang-patroon.” Dit is heel anders dan het gebruik van het Zang Fu-model, waarin de beoefenaar gevraagd wordt om een extra mentale stap te zetten door de klachten te verzamelen en deze om te zetten naar een orgaansysteemmodel (in het geval van Zhen Wu Tang waarschijnlijk “Nier Yang tekort”), waarna een breed scala aan formules relevant kan zijn. Hoewel het denkproces van elke beoefenaar uniek is en niet strikt het Zang Fu-model volgt, vraagt de TCM-opleiding om pathologieën te beschouwen via organen of andere aanvullende differentiatiemethoden, wat potentieel beperkend kan zijn, vooral voor beginners.
Daarom biedt Fukushin een unieke en waardevolle diagnostische tool voor de moderne beoefenaar, vooral voor degenen die hun toepassing van klassieke formules willen verfijnen. Maar het gaat verder dan dat: in de moderne Kampo-geneeskunde in Japan worden abdominale patronen nog steeds gebruikt, zowel voor Han-dynastieformules als voor formules uit latere periodes.Dus kan elke TCM-kruidenbeoefenaar profiteren van moderne Kampo, zelfs als men besluit niet uitsluitend op klassieke formules te bouwen.
Het Fukushin-onderzoek zelf bestaat uit een reeks manuele technieken waarbij de patiënt op zijn/ haar rug ligt. De beoefenaar gebruikt palpatie en druk om de buik te beoordelen op kou en warmte, hardheid en zachtheid, gevoeligheid en pijn. Uit deze bevindingen kan de beoefenaar een algemeen idee krijgen van de passende kruiden en/of formules en deze later combineren met de klachen die uit de anamnese zijn verzameld.
Meteen na mijn Fukushin-training werd het een integraal onderdeel van mijn praktijk. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe nuttig en waardevol deze techniek is. Het bijkomende voordeel van het gebruik van dergelijke technieken, is de mogelijkheid om een betere verbinding met de patiënt te krijgen. Het verscherpt daarnaast ook het vermogen van de beoefenaar om de constitutie van de patiënt te voelen en om het geeft ook een tastbare link in het begrijpen van de onderliggende disbalans.
We kennen allemaal de impact van sterke wind—het beweegt bomen en kan voorwerpen de lucht in sturen. Chinese geneeskundigen hebben een vergelijkbaar fenomeen binnen het lichaam waargenomen, waarbij verschillende klachten worden geassocieerd met “wind.” Wanneer sterke, oncontroleerbare energie door het lichaam raast, kan dit leiden tot acuut blozen, misselijkheid, hoofdpijn, boosheid, duizeligheid en zelfs convulsies. Deze “wind” kan van buitenaf het lichaam binnendringen (bijvoorbeeld door bacteriën of virussen), of het kan intern worden gegenereerd door omstandigheden zoals hoge koorts of lichamelijke tekortkomingen, waardoor er ruimte ontstaat voor “wind”.
Als we vanuit dit uitgangspunt naar het Restless Legs Syndrome (RLS) kijken, dan is dit een voorbeeld van interne wind die het lichaam verstoort. Het creëert een gevoel van onrust, en als het intens is, kan het onwillekeurige en oncontroleerbare beenbewegingen veroorzaken. Mensen die RLS ervaren, melden vaak bijkomende klachten zoals prikkelbaarheid en een slechte slaapkwaliteit.
Wat veroorzaakt het Rusteloze Benen Syndroom volgens de principes van de Traditionele Chinese Geneeskunde? Volgens één perspectief in de Chinese geneeskunde is RLS mogelijk het resultaat van bloedtekort, wat een omgeving creëert waar interne wind kan “blazen.” Denk aan een ballon die voortdurend gevuld is met lucht. Wanneer deze volledig is opgeblazen, staat hij stevig en weerstaat hij de buitenste druk. Maar als hij leegloopt, wordt hij zacht en kwetsbaar, waardoor krachten van buitenuit kunnen binnendringen en zijn vorm kunnen veranderen. Evenzo kan qi- of bloedstagnatie—waarbij de circulatie verminderd of geblokkeerd is (zoals een zwakke luchtstroom in de ballon)—ruimte creëren voor wind. Want bij een gebrek aan vrije doorstroming krijgt wind de kans zich te vestigen.
Waarom komt RLS voornamelijk ‘s nachts voor? In de nacht keert het bloed terug naar de lever om te worden opgeslagen en ververst, ter voorbereiding van het lichaam voor de volgende dag. Als er bloedtekort is of als er andere problemen met de bloedstroom zijn, worden deze onevenwichtigheden meestal ‘s nachts gevoeld. Voor sommigen kan dit zich uiten in rusteloze benen; voor anderen kan het leiden tot frequent wakker worden of een gevoel van hitte ervaren.
Hoe het Rusteloze Benen Syndroom aan te pakken met Chinese Geneeskunde Om RLS te verlichten, richt de Chinese geneeskunde zich eerst op het verdrijven van de interne wind die de klachten veroorzaakt. De volgende stap is om de onderliggende oorzaak aan te pakken: het aanvullen van bloed of het verbeteren van de doorstroming van qi en bloed.
Om RLS te behandelen met de principes van de Chinese geneeskunde is maatwerk nodig, omdat er geen specifieke kruidenformule is voor RLS. Voor dit maatwerk identificeert de therapeut het onderliggende patroon dat de klachten veroorzaakt en past de behandeling dienovereenkomstig aan. Als bloedtekort de oorzaak is – wat vooral bij ouderdom voorkomt – kan dit patroon ook gepaard gaan met klachten zoals lage rugpijn, gevoelloosheid of moeite met urineren. In andere gevallen – vooral bij vrouwen – kan RLS gepaard gaan met PMS, menopauze symptomen, prikkelbaarheid of slapeloosheid. Sommige mensen kunnen last hebben van droge huid, een neiging tot constipatie of hoest. Iedere individu vertoont een uniek patroon, en daarom zijn behandelingen afgestemd op de specifieke behoeften van elke persoon.
Integreren van perspectieven uit de Westerse Geneeskunde Voor optimale effectiviteit van de behandeling vanuit de Chinese geneeskunde, is het belangrijk om bepaalde aandoeningen uit te sluiten die gemakkelijk onderzocht kunnen worden door de Westerse geneeskunde. Te onderzoeken punten zijn onder andere:
Is er sprake van anemie of een vitamine B en/of ijzertekort?
lever- of nierziekte?
inname of stoppen van bepaalde medicatie sinds het ontstaan van de RLS-symptomen?
Na of tijdens het aanpakken van deze tekorten of medische problemen kan de Chinese kruidengeneeskunde daarnaast ook voordelen bieden door diepere onevenwichtigheden aan te pakken die bijdragen aan RLS.
Deze informatie is van informatieve aard en geen vervanging voor professioneel medisch advies.
Veel vrouwen die hevige menstruatiepijn (ook “dysmenorroe” genoemd) ervaren, staan onder veel stress, en wanneer beide samenkomen, kan dat echt zwaar zijn. Je hoopt misschien iedere keer dat het minder pijnlijk zal zijn. Vaak is de pijn niet te verdragen en neem je meteen een pijnstiller, met een vreemd gevoel van nederlaag.
Er wordt gezegd dat menstruatiepijn gerelateerd is aan een stof genaamd prostaglandine. Prostaglandinen zorgen ervoor dat de spieren en bloedvaten van de baarmoeder samentrekken. Op de eerste dag van de menstruatie is het niveau van prostaglandinen hoog en dat kan voor pijn zorgen. Naarmate de bloeding voortduurt en het baarmoederslijmvlies wordt afgestoten, daalt het niveau van prostaglandinen. Daarom neemt de pijn vaak af na de eerste paar dagen van de menstruatie. Je kunt je ook misselijk voelen tijdens of voor je menstruatie, en dat kan komen doordat de maag samentrekt en minder beweeglijk wordt door de overmatige productie van prostaglandine.
Er zijn medicijnen, zoals uit de NSAID-familie, die de werking van prostaglandinen remmen en daarmee ook de menstruatiekramp verminderen. Maar er zijn ook andere medicijnen die worden voorgeschreven, zoals middelen die spasmen verlichten. In sommige gevallen werken pijnstillers namelijk niet. Dit kan komen doordat er al een grote hoeveelheid prostaglandinen is geproduceerd voordat de pijnstiller werd ingenomen, of omdat deze te laat werd ingenomen.
Echter, niet alle vrouwen willen medicijnen innemen voor hun klachten en willen de mogelijke bijwerkingen vermijden, of de schade aan de maag die dergelijke pijnstillers kunnen veroorzaken.
Hoewel pijnstillers de keten van gebeurtenissen die leiden tot een hoog prostaglandine niveau stoppen, is er misschien een natuurlijke manier om dit van tevoren te voorkomen.
Vanuit het perspectief van de Chinese geneeskunde wordt menstruatiepijn erger door stress, omdat de stroom van qi, die de bloedstroom controleert, wordt belemmerd. De bloedstroom rondom het bekken wordt verstoord, en wanneer er onvoldoende beweging van qi en bloed is, ontstaat er pijn.
Een andere mogelijkheid is dat, doordat de stroom van qi al lange tijd geblokkeerd is, het bloed ook “stagneert.” In dat geval kun je scherpe, stekende pijn ervaren, samen met donker menstruatiebloed en stolsels.
Bloedtekort kan ook pijn veroorzaken, maar dit zal eerder een doffe pijn zijn die erger wordt tegen het einde van de menstruatie of erna, vaak gepaard met vermoeidheid en een bleke teint.
Met Chinese kruidentherapie heb je de mogelijkheid om dieper naar de fysiologie van de persoon te kijken en de disharmonie als geheel te zien. Het kan goed zijn dat menstruatiepijn jou naar de kliniek brengt, maar de behandelaar zal je op verschillende niveaus in balans kunnen brengen en je kwaliteit van leven ook op andere vlakken verbeteren. In plaats van alleen de baarmoeder te behandelen, zal de behandelaar vaak kiezen voor een holistische behandeling, zodat je in het geheel in balans blijft.
Deze informatie is van informatieve aard en geen vervanging voor professioneel medisch advies.
